Pluimveebedrijf Dijkerpeel B.V. en Varkensbedrijf Ripig V.O.F.
Deze sociale en meewerkende dame Carla van de Kruijs (52) runt samen met haar man Henk een pluimvee- en vleesvarkenshouderij in Weert. Ook hun zoons werken op de boerderij en al heeft iedereen het harstikke druk, toch vormt de familie Van de Kruijs een hecht gezin. “We hebben elke dag vaste koffiemomentjes.”
Van oorsprong komt Carla uit Drenthe, maar toen ze nog jong was, verhuisde het gezin naar Weert. Carla groeide op in de wijk Leuken. “Ik was een echte ‘stadse’, zegt ze. Tot dan was het nooit in haar opgekomen dat ze de stad weleens zou kunnen inruilen voor het platteland door verliefd te worden op een boerenknul. Maar toen ze als tiener genoeg had van haar krantenwijk en via een vriendin een bijbaan kreeg als eierenraper en -sorteerder bij de boerderij van familie Van de Kruijs, werkten daar drie boerenzoons. Een van hen, Henk, wist Carla’s hart te veroveren en deze kalverliefde is uitgegroeid tot een liefdesverhaal dat vandaag de dag nog voortduurt.
Carrièreswitch
Carla behaalde haar diploma als verzorgster voor mensen met een beperking en werkte elf jaar parttime in dit werkveld. Henk verzorgde de pluimvee- en vleesvarkenshouderij, inmiddels was er ook een pluimveebedrijf bijgekomen op een locatie in Tungelroy. Hoewel Carla met liefde haar werk uitvoerde, werd het verlangen om fulltime op de boerderij aan de slag te gaan steeds groter naarmate de kinderen, Rik en Job, wat ouder werden. Ze vroeg drie maanden ouderschapsverlof aan om te zien hoe dit zou bevallen. “Daar stond ik ineens weer eieren te rapen”, zegt Carla. “Maar ik vond het heerlijk op de boerderij.” Ze zei haar baan op in 2003, niet wetende dat er een ramp aan zat te komen; slechts enkele maanden later brak de vogelgriep uit. “Al onze kippen werden geruimd en twee weken lang zijn we bezig geweest met het ruimen van de stallen. Het was een vreselijke en emotionele tijd. Daarnaast hadden we nog de varkensstallen, maar die zorgden voor minder werk, omdat daar de meeste processen waren geautomatiseerd. Oftewel: ik was overbodig in het bedrijf. Gelukkig nam mijn oude baas contact met mij op. Hij had gehoord over mijn situatie en bood mij een baan aan voor zolang ik deze nodig had. Een halfjaar ben ik terug in dienst gegaan, om vervolgens de deur voorgoed achter mij dicht te trekken. Mijn leven was voortaan honderd procent het boerenleven!”
Eigen versautomaten
Sinds Carla terug in het bedrijf is gekomen, verzorgt ze – na het volgen van een boekhoudcursus – de volledige administratie. Ook houdt ze zich met andere zaken bezig, zoals de eierenautomaat die sinds negen jaar voor op het terrein staat aan de Trumpertweg. “Het is niet alleen een handige manier om de eigen producten direct aan huis te verkopen, maar ook het sociale aspect is belangrijk”, vertelt Carla. “Toen ik weer fulltime op de boerderij kwam, miste ik weleens de sociale contacten wanneer ik alleen eieren stond te rapen. Door deze automaat komen er superveel mensen aan huis en daar maak ik dan weleens een praatje mee, dat is erg gezellig. De automaat blijkt ook nog eens succesvol. Hij is inmiddels uitgebreid en drie keer groter dan op het begin!”
De zonen Van de Kruijs werken ook mee op de boerderij. Rik (26) is deels eigenaar en verzorgt de vleesvarkens. Job (23) werkt in een restaurant als kok, maar verzorgt ook zijn eigen ‘Vleesautomaat Leuken’, die naast Carla’s eierenautomaat staat. “Job koopt onze varkens, krijgt ze via de slachterij geslacht terug en maakt zelf allerlei varkens- en kipgerechten, zoals hamburgers en vlees in eigengemaakte marinade en vriest daarna deze producten direct in. Het vlees is hartstikke mals en wordt hier vers aan huis verkocht.” Carla is trots op haar kinderen en de passie die ze voor het bedrijf hebben. “Mijn oudste zoon maakt ook eigen producten, zoals het malen van mais en gerst tot eigen varkensvoer. Zo maken we hier op de boerderij, met onze eigen tractors en machines, de kringloopcirkel van de landbouw rond.”
Carla, het ‘stadse meisje’, is gelukkig op het Weerter platteland en blij met haar hecht gezin. “Sommige mensen zien hun kinderen nooit. Het voordeel van dit familiebedrijf is dat ik mijn zonen bijna elke dag zie. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.”
Koffietijd
Tegenwoordig is het vleesvarkensbedrijf aan huis en het pluimvee verhuisd naar Tungelroy. Omdat het boerderijleven druk is, kent de boerderij van de familie Van de Kruijs vaste rituelen zodat iedereen elkaar toch nog even ziet. Elke dag vinden er op vaste tijdstippen koffie-, lunch-, of dinermomenten plaats. “Mijn man en ik, en soms onze zonen, drinken om 09.30 uur koffie”, zegt Carla. “Dat is even ons momentje. Maar tijdens onze lunch (12.00 uur), middagkoffie (15.00 uur) en avondeten (17.30 uur) schuiven er te pas en te onpas mensen aan tafel. Het is een komen en gaan van volk op de boerderij. Vooral de middagkoffie is erg populair. Zelfs vrienden van mijn zoon komen vaak, als ze niet hoeven te werken, de kantine binnengewipt voor een ‘bakkie’. We houden ons graag vast aan deze momentjes, anders loop en leef je de langs elkaar heen.” Omdat Carla en haar man Henk beiden een druk leven leiden, hebben zij ook hun eigen vaste momentje samen met zijn twee. “Dat is op zondagmiddag”, zegt Carla. “In de ochtend ga ik naar Zumba – daar word ik vrolijk van – en in de middag gaan Henk en ik fietsen, naar vrienden, of gewoon lekker even ‘niksen’. Dat mag af en toe ook weleens.”
Beeld: Mandy Hermans
